dinsdag 27 september 2011

De Kids


FIELEMON (of Fiel) is eigenlijk mijn stiefzoon. Mijn vriendin had hem al voordat wij iets kregen, maar heb hem van kitten af aan gekend. Het was zo'n ondeugend mannetje. Hij zette overal zijn scherpe nageltjes in, en was, zoals elke kitten, erg gevoelig voor bewegende vingers, wat de nodige krassen op de handen veroorzaakte.

Nu is Fiel een beetje een einzelgänger, maar dat maakt het des te speciaal wanneer hij lekker aan het genieten is van een aai over zijn bol. Vreemd genoeg komt hij elke ochtend, nog geen minuut nadat ik uit bed stap, bij mijn vriendin op schoot liggen. Hevig aan het spinnen en druk kopjes aan het geven. Het is net of hij het me nooit vergeven heeft dat ik zijn mama in gepikt heb...

OTTO is wel van ons beide, en op papier dus ONS kindje. Mijn vriendin heeft altijd al een Pers willen hebben, dus heb ik haar als verassing mee genomen naar een nestje in België. Toch wel een heerlijk gevoel om je vriendin met grote ogen naar al die kleine hummeltjes te zien kijken, en dan te kunnen zeggen; "kies er maar een uit, schat!". Otto is 25 maart 2011 geboren, 76 gram en het meest schattige bolletje wol wat je kan bedenken!


Inmiddels zijn de 2 dikke maatjes, en rausen ze regelmatig samen door het huis. Ze vinden het heerlijk om met elkaar te stoeien, en af en toe een beetje relaxen:

Grip op Koolhydraten; Het Yvonne Lemmers dieet.

Yvonne Lemmers
Eindelijk is het dan zover. Ik ben over gehaald om op dieet te gaan! Mijn vriendin heeft me over gehaald om samen het koolhydraten-arm dieet van Yvonne Lemmers te volgen; Grip op Koolhydraten.
Bekend gemaakt door mijn moeder, al eerder getest door mijn vriendin, maar nu doe ik mee! Onder het motto; "Samen staan we sterk", gaan we de komende weken de toevoer van koolhydraten flink afknijpen, in de hoop zo een aantal kilootjes kwijt te raken. Gezien we hier beide aan mee doen, kunnen we elkaar goed motiveren. Plus, we zouden het elkaar alleen maar moeilijk maken als één iemand dat dieet volgt, en de ander gewoon een zak chips naar binnen giet.


Het Yvonne Lemmers dieet spreekt mij erg aan gezien je alleen op de koolhydraten hoeft te letten, niet zozeer op de calorieën. Je mag dus gewoon kaas, vlees, beleg en dat soort dingen, zolang je het maar een beetje met mate doet. Extra veel vet eten omdat je geen koolhydraten mag is dus niet echt de bedoeling. Hoe lekker het ook is of uit ziet, (Zoals bij This Is Why You're Fat)het is behoorlijk ongezond. Een ander aspect van dit dieet wat het het psychisch een stuk verdraaglijker maakt, is dat je één uur per dag gewoon koolhydraten mag eten. Iets niet mogen, maakt het verlangen naar datgene alleen maar sterker (roken?). Iets alleen op een bepaald tijdstip mogen, is veel makkelijk (KPN daluren?).

Bij mij zal het de eerste weken waarschijnlijk(/hopelijk) vanaf vliegen, gezien ik wel een aantal kilootjes kan missen. Dat is bij een collega van me wel gebleken, die is 24 kilo kwijt met soortgelijk dieet. Alleen moest hij iets heel belangrijks opgeven waar ik geen last van zal hebben, bier. Ik heb namelijk mijn research goed gedaan, er zitten 0 koolhydraten in whisky! hooray!

Zie ook de Blog van mijn vriendin over het Grip op Koolhydraten dieet van Yvonne Lemmers.

EDIT: zie de UPDATE
EDIT: zojuist het Yvonne Lemmers kookboek besteld!
EDIT: Als mijn vriendin zo voor me blijft koken, komt het helemaal goed met dit dieet!
Een avondmaaltijd, goedgekeurd voor het Yvonne Lemmers dieet

vrijdag 23 september 2011

Cannibal Holocaust, slechtste Film OOIT?



Ik had er nog nooit van gehoord, tot mijn vriendin hem op bracht. Ze stelde hem terecht voor, op het eerste gezicht lijkt het een must-see. Een 6.0 rating op IMDB en een vlugge Google search voorspelt veel goeds:
Cannibal Holocaust Best Horror Film - YouTube
Cannibal Holocaust----The one that goes all the way!!!!
Hoe kan het dat ik deze absolute classic nog niet kende? Ik zie mezelf niet als echte film kenner, maar ik heb inmiddels een flink aantal films gezien. Waaronder de nodige horror films met lagere rating op IMDB. Ik sta altijd open om de klassiekers te kijken, dus op een avondje dat onze agenda's dat toe lieten, zijn we er goed voor gaan zitten.

De hele productie bestaat uit 3 lagen. De film gaat over een documentaire over een Amerikaanse film ploeg welke in het Amazone gebied verdween tijdens opnames voor een documentaire over- je raadt het al- Kannibalisme. Het is een Inception van films; een film rondom een documentaire welke over een andere documentaire gaat (dream within a dream...). Ik ga me alleen focussen op de kern van de film; de beelden van de filmploeg welke in de Amazone jungle verdween. De beelden van deze ploeg komen pas halverwege in de film naar voren, maar maken de film tot het sadistische schouwspel welke alom geprezen en gehaat wordt.

Zoals Thomas Gray schreef: "Ignorance is Bliss", erg toepasselijk voor deze film, gezien de beelden die we hebben zitten kijken werden alleen maar erger gemaakt doordat we wisten dat het dierenleed ECHT was. Dat een slang en een spin dood geslagen worden op camera, vind ik niet zo erg, maar het geschreeuw van een muskusrat waar een mes meerdere malen door de nek gestoken wordt, gaat door merg een been. Een everzwijn wat zonder reden neer geschoten wordt, is ook geen pretje om te zien/horen. Het ergste was nog wel dat ze een schildpad op de meest vreselijke manier om het leven brachten. Een SCHILDPAD! Totaal onschuldig en vredelievend, hoe kan je zoiets kwaad aandoen? Nadat ze één voor één de poten afhakte met een kapmes werd het hoofd afgehakt. nog na spartelend werd het schild kapot geslagen en alle ingewanden eruit gehaald om vervolgens triomfantelijk mee rond te dansen. Ik was er zo ziek van dat ik de scene met het onthoofden van het aapje maar heb weg gekeken. Zeker gezien ik wist dat het schieten van de scene de eerste keer mis is gegaan, en dat er dus twee aapjes vermoord zijn voor deze film.

Naast het dierenleed was er ook een hoop mensenleed op het scherm te zien. Stenigen, verkrachtingen, verbranding, en nog vele andere praktijken waaronder een handmatige abortus, waarna de foetus simpelweg in de modder begraven wordt. Dit doet me allemaal een stuk minder, gezien ik wist dat dit allemaal nep was. Mijn vriendin merkte echter wel op dat het handmatig afsnijden van een mannelijk geslachtsdeel wel heel echt leek. Bleek achteraf dat ze hiervoor een echt lijk hebben gebruikt, welke later in de scene nog helemaal open gereten wordt door de kannibalen. Dat dit allemaal niet met echte mensen is gedaan wisten ze destijds in Italië echter niet, dat bleek doordat de regisseur, Ruggero Deodato, binnen tien dagen na de première werd gearresteerd voor obsceniteit en later ook voor de moord van verschillende acteurs. Deodato moest de acteurs levend en wel voor de rechter laten verschijnen voordat de aanklacht van moord ingetrokken werd. De film bleef echter wel verbannen in Italië, en tot nu toe nog in 50 landen.

Het enige leuke weetje van de film betreft een seks-scene tussen Carl Gabriel Yorke en Francesca Ciardi. Zij stelde tijdens de opnames voor om de jungle in te duiken en "het gewoon te doen". Toen Yorke dit afsloeg, gezien hij iemand in New York op hem had wachten, was Ciardi gedurende de shoot behoorlijk pissig. Na het lezen van dit bericht moest ik meteen aan Barney Stinson denken.

Al met al was ik Flabbergasted en fysiek misselijk na deze film. Achteraf spijt dat ik hem gezien heb, maar bagatelliseer het lekker door te zeggen dat je soms met je neus op de feiten gedrukt moet worden om te zien hoe fucked up mensen ook alweer zijn.